De oxidatieweerstand van TPU-stof in omgevingen met hoge temperaturen is een belangrijke indicator voor het evalueren van de levensduur en stabiliteit ervan. Over het algemeen vertoont TPU een uitstekende oxidatieweerstand en is het tot op zekere hoogte bestand tegen oxidatiereacties bij hoge temperaturen. Er moet echter worden opgemerkt dat de specifieke oxidatieweerstand afhangt van de formulering en het productieproces van de TPU.
Om de oxidatieweerstand van TPU-weefsel verder te verbeteren, kunnen verschillende maatregelen worden genomen:
Gebruik van specifieke antioxidanten: het toevoegen van antioxidantcomponenten tijdens de productie van TPU om vrije radicalen op te vangen en te neutraliseren, waardoor oxidatiereacties worden vertraagd. Er kunnen gehinderde fenolen, aminen of fosfaatesters worden toegevoegd, die allemaal de oxidatieweerstand van TPU effectief verbeteren.
Productieprocessen optimaliseren: het aanpassen van TPU-productieprocesparameters zoals temperatuur, druk en tijd kan de structuur compacter en stabieler maken, wat ook de oxidatieweerstand helpt verbeteren.
Oppervlaktebehandeling: Plasmabehandeling of andere coatingbehandelingen op het oppervlak van TPU-stof kunnen een antioxiderende beschermlaag vormen, waardoor de oxidatieweerstand wordt verbeterd.
Selecteren van geschikte formuleringen: Het kiezen van TPU-formuleringen die antioxidanten en andere stabilisatoren bevatten op basis van specifieke toepassingsvereisten kan resulteren in een betere oxidatieweerstand.
Hoewel deze methoden de oxidatieweerstand van TPU-weefsel kunnen verbeteren, kan oxidatie nog steeds optreden bij extreem hoge temperaturen en langdurige blootstelling aan oxidatieve omgevingen. Daarom is het bij de daadwerkelijke productie essentieel om geschikte TPU-formuleringen te selecteren en passende aanvullende maatregelen te nemen, afhankelijk van specifieke gebruiksomgevingen en vereisten, om de vereiste oxidatieweerstand te bereiken.
